Drodzy Rodzice!
Poniżej znajdą Państwo informacje od Pani Psycholog Katarzyny Gosztyły z Poradni Psychologiczno – Pedagogicznej Nr 2 w Rzeszowie na temat:
„Jak rozmawiać z dzieckiem w obliczu wojny w Ukrainie „
Zapraszamy do zapoznania się.
Gdy dziecko pyta to odpowiadać adekwatnie do jego wieku:
-Trzeba zadbać o spokój rodzinny, o zdrowy tryb życia;
-Warto starać się wyciszyć swoje emocje;
-Ograniczyć telewizję, kontrolować jak długo włączony jest tv;
-Opowiadać dzieciom o konfliktach, skąd się biorą, o wojnie w ogóle, a nie o tej konkretnej;
-Nie straszyć brakiem benzyny i jedzenia,
-Rozmawiać o pokoju, wartościach,
-Przyzwalać na przeżywanie emocji,
-Włączać dzieci w aktywności domowe,
-Jeśli dziecko komunikuje „boję się”, dać mu czas oswoić się z emocjami, one w tej sytuacji są naturalne, obserwować, nie od razu zgłaszać do specjalisty,
-Rozmawiać o tym, że aktualnie jest bezpiecznie, że żyjemy w kraju, w którym nie ma wojny.
Dlaczego trzeba rozmawiać z dziećmi na temat wojny:
-Trzeba rozmawiać nawet z maluchami i nie udawać, że tematu nie ma, ponieważ dzieci dyskutują między sobą, widzą obrazki w mediach, podsłuchują rozmowę dorosłych. Brak informacji od osób, którym ufają, rodzi lęki;
-rozmowę o wojnie zacząć od pytania: jak się czujesz, co wiesz na temat wojny, czy chcesz porozmawiać. Jeśli nie, nie zmuszajmy, starsi uczniowie mogą wiedzieć więcej od nauczycieli, nie przejmować się tym, rozmawiać, pytać, co dzieci wiedzą o konflikcie i pomagać weryfikować informacje;
-dzieci młodsze – do 12 roku życia – chronić przed nagłówkami, drastycznymi zdjęciami, nie rozważać przy nich, co się stanie, bo tego nie wiemy, dawać jasny komunikat: jesteś bezpieczny;
-chronić dzieci przed poczuciem bezradności . Jeśli dziecku pomoże narysowanie ukraińskiej flagi, niech to zrobi;
-uczyć okazywania życzliwości ukraińskiemu koledze z klasy, pani sprzedawczyni ze wschodnim akcentem; wbrew narracji Kremla, który twierdzi, że nie ma kultury ukraińskiej, poznawać tę kulturę, ze starszymi dziećmi czytać książki ukraińskie z wydawnictwa Czarne, słuchać ukraińskiej muzyki;
-być czujnym na objawy strachu u dzieci, na regresy rozwojowe – takim dzieciom szczególnie trzeba pomóc, rozmawiać z nimi, eliminować język nienawiści w stosunku do Rosjan i Białorusinów, pokazywać, że protestują przeciwko wojnie. Rosjanie i Białorusini w Polsce to często osoby, które uciekły przed reżimem. Nie stygmatyzować dzieci tych narodowości, żeby nie było konfliktów w grupach czy w szkole.
Czytaj więcej na Prawo.pl: